Kot domowy - Koty i kociarze - czyli wszystko o kotach!

Idź do spisu treści

Menu główne:

Kot domowy

Kod domowy to udomowiony gatunek ssaka z rzędu drapieżnych z rodziny kotowatych. Koty zostały udomowione ok. 9500 lat temu i są obecnie najpopularniejszymi zwierzętami domowymi na świecie. Gatunek prawdopodobnie pochodzi od kota nubijskiego, przy czym w Europie krzyżował się ze żbikiem. Jest uznawany za gatunek inwazyjny.

 
 

Mimo, że koty domowe były regularnie hodowane tylko około tysiąca lat, to jednak trudno przedstawić genezę ich wyglądu. Typ ciała przysadzisty i krępy występował u Persów i różnych ras Krótkowłosych Kolorpointów. Być może pod wpływem jego przodka, dzikiego europejskiego kota. Natomiast drobnokostne i smukłe koty, takie jak Abisyńskie, mają ciała podobne do afrykańskich dzikich kotów. W Azji drobnokostne koty były znane przez wieki a ich izolowane geny pomogły w standaryzacji kolorów i wzorów futra, potrzebnych by dotrzeć do składników, z których powstała rasa. Przodkiem kota domowego jest kot nubijski - według poglądów większości współczesnych naukowców różnice pomiędzy kotem domowym i nubijskim są tak niewielkie, że należą one do tego samego podgatunku. Istnieją rozbieżności w kwestii daty udomowienia kota.

Kot nubijski inaczej zwany jako żbik afrykański  (patrz zdjęcie obok) to ssak łożyskowy z rodziny kotowatych, rzędu drapieżnych. Zamieszkuje prawie całą Afrykę oraz Półwysep Arabski. Jak widać, istnieje pewne zamieszanie w nazewnictwie tego gatunku. Wynika ono z faktu, że najnowsze badania genetyczne dowodzą niezwykle bliskiego pokrewieństwa między żbikiem i kotem nubijskim i sugerują, że należy je zaliczyć do jednego gatunku, ewentualnie wydzielając jedynie odrębną grupę żbików zamieszkujących Bliski Wschód i Afrykę.

Większość źródeł sugeruje lata 4000–3700 p.n.e., a miejscem, w którym miało do tego dojść, była Nubia. Istnieją jednak dowody ( np. grób mężczyzny z kotem z Cypru sprzed ok. 7500 r. p.n.e.), że domestykacja kota zaczęła się znacznie wcześniej i trwała kilka tysięcy lat, a jej miejscem był obszar Żyznego Półksiężyca. Już ok. 2000 r. p.n.e. kot był pospolicie hodowany w Egipcie. Początkowo był obiektem kultu, wiązano go z boginią Bastet, a zwłoki kotów mumifikowano. Później zaczęto wykorzystywać go do tępienia gryzoni. Hodowany pospolicie w Egipcie, wykorzystywany był do tępienia gryzoni, pozyskiwania futer, a nawet mięsa (Boliwia, Chiny). Był obiektem kultu w starożytnym Egipcie, gdzie wiązano go z boginią Bastet, a zwłoki kotów mumifikowano. Wyhodowano wiele ras kota, różniących się maścią, wielkością i długością futra.

REX – pierwszych Cornish Rex ma kręcone futro spowodowane mutacją genu które odnaleziono w miocie kociąt w 1950 r.
MANX – Wyspa Man, w połowie między Anglią a Irlandią, jest zasadniczo uznana za kraj pochodzenia I miejsce urodzenia.
RUSSIAN BLUE – (Rosyjski Niebieski) Krótkowłose niebieskie koty zostały przywiezione z Archangielska w Rosji i zostały nazwane „Rosyjskie Niebieskie”.
BIRMAN – (Birmański) Po zakończeniu II Wojny Światowej para wzorcowych kotów została wysłana do Francji z niej została ustanowiona rasa.

BURMISE – (Burmski) Nazywał się Wong Mau był przywieziony z Birmy do Stanów Zjednoczonych w 1930 I były podstawą powstania królewskiej rasy.
SIAMESE – (Syjamski) Koty Syjamskie były przywiezione do Brytanii z Tajlandii w 1880 r. Pierwsze z nich były zauważone i docenione przez tajlandzką rodzinę królewską.
ABISSINIAN – (Abisyński) W 1880 r., koty były przywiezione z Etiopii przez żołnierza wracającego do Bretanii z Afryki po I wojnie burskiej 1880-1881 r. (Abisynia to obecnie Etiopia)
CHINCHILLA – (Pers Srebrny Tabby) Po 1880 r. w Anglii był zrobiony przez człowieka przez skrzyżowanie kotów o różnych kolorach.

 
Wróć do spisu treści | Wróć do menu głównego